Van loug en laand (12)

Doede Bruinsma's jeugdherinneringen

Bimbam.

Veur oorlog kwam d'r geregeld n veekoopman op Haarpel bie boeren langs: Mozes Meijer oet Onstwedde.
t Verhoal gaait, dat e n moal tegen n vraauw dei hom aansprak mit 'Maaijer' zee: "Ik hait gain Maaijer, ik hait Bimbam". Nou, kenst die veurstellen, dat van dij tied of hai aaltied Bimbam nuimd wör. As hai op zien fietse langs schole kwam, luipen wie apmoal noar t hek en ruipen: "Bimbam! Bimbam!" Hai trok zok doar nait veul van aan. Moar ain keer dee e net of hai achter ons aan komen wol. Wie stoven aal kaanten oet weg.

n Aander verhoal is, dat e n keer bie aine kwam, dij moar ain kou haar. Luu waren aarm en zörgden nait zo goud veur t daaier. As e moar zat melk gaf veur t hoeshollen, was dat genog.
Vraauw vruig: "Bimbam, wilst dizze kou kopen? Wat gefst d'r veur?" Bimbam luip om kou tou, klopte n moal op zien moagere schonken en zee: "Dei mout eerst meer op zien ribben hebben, veur ik hom koop". En gong vot.
Dou heur man noamiddags van zien waark in hoes kwam, heurde hai n bulde lawaai in schure. Hai gong gaauw kieken en zag dat zien vraauw mit melkenskrukke op kou ston te sloan. "Wat döst nou?" ruip e. "Bimbam hef zegd, dat kou eerst meer op ribben hebben mout, veurdat hai hom kopen ken" ruip vraauw en gaf kou nog n poar fikse hougen mit krukke.